Het was 1983 dat Radio Caroline terug in de ether kwam. In m’n piraten vriendenkring gunste het al maanden van de geruchten dat ze terug zouden komen.
En jawel ze kwamen terug en hoe. Met een geweldig schip met een zendmast van 90 meter hoog en een 50kw middengolf zender. Het rode gevaarte met haar geschilderde cijfers 319 op het dek, deinsde en beukte op de golven van de Noordzee. Elke dag stemde ik wel even af op Caroline, love and awareness was hun boodschap. Geweldige albumtracks en heerlijke Engelse presentatie.
Mijn portable radio stond altijd afgestemd op de Lady. Met de grote eetpauze op school fietste ik naar huis en drukte ik Caroline weer aan.
Terwijl mijn klasgenoten afstemde op Hilversum 3, luisterde ik naar middengolf geluid.
Als mijn ouders niet thuis waren dan stemde ik de radio in de woonkamer af op Radio Caroline. Met een stukje koperdraad wat ik achter de kast freumelde had ik bereik.
Als ik dan Hilversum 1 vergat terug te zetten op Fm, merkte mij moeder steevast op “ dat is zeker weer dat zendschip? “.
Zo’n zendschip had toch iets magisch en ik vroeg mezelf af hoe het leven op zo’n schip eruit zou zien. Het is er helaas nooit van gekomen om ook op een zeezender radioprogramma’s te maken, ik heb het altijd maar met droge voeten geriskeerd.
En vandaag de dag zend Caroline nog steeds uit. Het illegale is verruild voor een legale status en de zender staat inmiddels aan de wal. Het schip is inmiddels in een stichting terechtgekomen en dobbert en deinst nog rustig op de Engels Theems. Met regelmaat komen de radioprogramma’s op weekenden vanaf het schip, met een verbinding naar het vaste land waar elke dag een flink middengolf signaal Europa voorziet van die heerlijke Engelse sound.
Ook vanochtend stond de ontvanger afgestemd op Caroline, alsof ik terug beland was in 1983.
Wat was mijn leven toen eigenlijk eenvoudig en zorgeloos…. Zeg het voort het leven is love en arwareness.
